Beestenboel.

Een uitvaart een beestenboel? Dat valt gelukkig wel mee, maar dat dieren soms een bijzondere band met mensen hebben, heb ik in de laatste jaren met regelmaat meegemaakt. Want hoe verklaar je dat tijdens de uitvaart van een fervent kattenliefhebster er uit de heg van de begraafplaats een wildvreemde kat bij het graf komt kijken en pas weggaat als de begrafenis is afgelopen?

Er zijn ook genoeg verhalen bekend van honden die op het moment van overlijden bij hun baasje komen zitten. Maar tijdens uitvaarten komt het dus ook voor dat bijzondere momenten zijn met dieren. Zo was er tijdens een uitvaart een paard mee naar het graf. Op het moment dat de kist daalt hinnikt het paard hard terwijl het de rest van de tijd stil was. Een ontroerend moment voor de familie.

Iets meer hilariteit was er bij het graf van een mevrouw wiens familie als bijnaam in Huizen ‘muis’ was. De kist daalde in het graf en plots liep er een muis langs de kist op de bodem van het graf. Toeval of niet? Ik heb het nooit bij een andere uitvaart meegemaakt.

Vanwege de bijzondere band tussen mens en dier zijn er om die reden tegenwoordig ook dieren die als troostdieren bij een uitvaart worden ingezet. Zo kan een hond merken wanneer iemand het moeilijk heeft en door bij iemand te gaan zitten of om zich te laten knuffelen kan het vertroostend werken. Dit zal niet voor iedereen geschikt zijn, maar dat een hond de pijn van de mens kan aanvoelen geloof ik zeker.

De verbondenheid tussen mens en dier is groot, misschien dat het daarom goed is dat een uitvaart soms toch een beetje een beestenboel is.

Dit blog is ook gepubliceerd als column van Mijndert Rebel in de Gooi en Eemlander en de Almere Deze Week van februari 2018.