Doodgewone humor.
Het leven houdt niet op grappig te zijn als iemand doodgaat, net zomin als het ophoudt serieus te zijn als iemand lacht, aldus schrijver Bernard Shaw. Vanuit dat licht bekeek ik laatst de tentoonstelling Doodleuk in Museum Tot Zover. Een tentoonstelling in een uitvaartmuseum met tekeningen van Peter de Wit over de dood. Cartoons met humor, maar ook met situaties die schuren.
Humor breekt spanning
Niet elke grap past bij elk moment en niet elk moment leent zich voor een grap. Maar ik ken genoeg voorbeelden dat een kwinkslag van een terminaal zieke lucht kan geven in een familie rond een sterfbed. Stel ook gerust de vraag aan een stervende waar hij in zijn of haar leven heel hard om heeft moeten lachen. Dat geeft ruimte aan mooie herinneringen, anekdotes en verbinding.
Doodgewone grappen
Heb ik een favoriete uitvaart grap? Dat wordt mij regelmatig gevraagd. De leukste grappen zijn de spontane niet-bedachte grappen. Maar ja, bedenk die maar eens, zei Herman Finkers ooit.
Tijdens mijn bezoek aan de genoemde tentoonstelling kon ik in ieder geval heel hard lachen om een tekst die een bezoeker geschreven had en die ik graag tijdens het schrijven van mijn vorige blog over bloemen geweten had:
Bloemen op mijn kist later?
Alleen als die na de uitzwaai naar de gasten worden gegooid om te zien wie er na mij gaat.
Heb jij een favoriete grap over de dood? Deel hem gerust hieronder en laten we door doodgewone humor met een glimlach verder leven.
De kaarten op de foto zijn daadwerkelijk te koop in Museum Tot Zover. Welke van de wenskaarten zou jij naar iemand versturen?
Beelden uit Museum Tot Zover.