Grenzen over.
Uitvaartbegeleider is een bijzonder beroep, je maakt van alles mee. Van hele verdrietige situaties tot prachtige herinneringen en opgeluchte families dat het lijden voorbij is. Ikzelf doe dit werk nu bijna 25 jaar en nog steeds maak ik nieuwe dingen mee. Eén uitvaart van de afgelopen maand wil ik graag hier met jullie delen, die ging grenzen over.
Het begon met de situatie dat wij de uitvaart uitvoerden van een Sri Lankaanse meneer die al meer dan 30 jaar in Europa werkte om zijn gezin in Sri Lanka te onderhouden. Echter konden zijn vrouw en kinderen niet overkomen voor de uitvaart omdat zij daar geen visum voor kregen. Meneer is gecremeerd met alleen de aanwezigheid van zijn broer die ook in Europa woont.
Echter de familie wilde graag ook een eigen afscheid met de rituelen zoals zij die kennen in Sri Lanka. De as moest dus naar Sri Lanka, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want verzenden per post lukt niet met een asbus. De kinderen konden de asbus ook niet op komen halen want zij kregen geen inreisvisum. In ieder geval niet op korte termijn. De rituelen vanuit de cultuur in Sri Lanka moeten binnen 40 dagen na het overlijden worden uitgevoerd en dus was er enige tijdsdruk.
Omdat de familie niet naar ons toe kon komen hebben wij besloten om de as dan maar persoonlijk te gaan brengen. En zo ben ik op een dinsdagmiddag naar Sri Lanka gevlogen. Na aankomst op woensdag heb ik een van de zonen ontmoet in mijn hotel en daar aan hem de as overhandigd. Met beeldbellen was ook de rest van de familie verbonden op dat moment. Voor hen heel bijzonder wat het was 33 jaar geleden dat hun vader voor het laatst in Sri Lanka was geweest. Al die tijd had hij voor de financiële middelen voor hun bestaan gezorgd en contact gehouden, maar terug geweest was hij niet meer.
De volgende dag ben ik weer terug gevlogen naar huis en op vrijdagochtend was ik weer in Nederland. Ik heb meer tijd in het vliegtuig doorgebracht dan op Sri Lanka, maar de dankbaarheid van de familie is groot. Nog voordat ik weer in het vliegtuig zat voerden de familie 400 kilometer verderop in hun woonomgeving hun rituelen uit. Soms moet je als uitvaartbegeleider voor een waardig afscheid letterlijk grenzen over. Maar daarmee ben je ook een bijzondere ervaring rijker kan ik zeggen.
Rituelen in Sri Lanka
De rituelen bij uitvaarten in Sri Lanka hangen sterk van welk geloof families aanhangen. In de dag dat ik op Sri Lanka was heb ik meerdere Christelijke kerken, boeddhistische en hindoestaanse tempels gezien. Het verschilt dus sterk per familie wat gebruikelijk is. Wel spreken allen gebeden uit. Deze familie koos uit traditie vanuit het hindoestaans geloof om na de gebeden de as direct te verstrooien in zee op een speciale plek.
De as werd tijdens de gebeden overgedaan in een speciale ‘kruik’ en vandaar uit verstrooid in zee op een plaats die hiervoor bestemd is uit traditie. Op onderstaande foto’s kan je ook zien dat de kruik op dat strand wordt achtergelaten en dat dit dus een speciale plek is waar dit plaatsvindt.
Onderstaande beelden hebben wij van de familie ontvangen om een beeld te geven hoe het gaat in Sri Lanka.
Op de 41ste dag na het overlijden nodigt de familie dan ook nog het hele dorp uit met de hele familie om samen te komen om herinneringen te delen te bidden en samen te eten. In het geval van deze familie ging het om meer dan 300 personen.
