Tekortschieten.

Wij zeggen altijd dat wij alles doen voor onze klanten, wij vervullen graag alle mogelijke wensen en helpen families waar het maar kan als uitvaartverzorger. Deze week echter kreeg ik toch een beetje het gevoel tekort geschoten te zijn.

Ik verzorgde een uitvaart van een vrouw die plotseling was overleden. Alles heb ik in goed overleg met de familie kunnen regelen. Elke dag kwam de echtgenoot langs in het uitvaartcentrum om nog even bij zijn vrouw te zijn en afscheid te nemen. Alle dagen spraken wij elkaar dan, regelden nog wat details en alles liep op rolletjes. Tot zover niets aan de hand zult u denken. En dat klopt, dat gevoel had ik ook.

Tijdens de plechtigheid zou ook de echtgenoot gaan spreken, hij komt naar voren en begint te vertellen dat zij in de afgelopen 35 jaar nooit een dag zonder elkaar zijn geweest. Het was een mooi en goed huwelijk en overduidelijk hield hij zielsveel van zijn vrouw. Hij vertelde ook dat hij de afgelopen 7 dagen elke dag bij haar op bezoek was geweest in het uitvaartcentrum. Hij sliep moeilijk en als hij sliep droomde hij telkens hetzelfde. Hij droomde elke nacht over zijn vrouw en wenste dat zij na zijn bezoek in het uitvaartcentrum weer met hem mee naar huis zou gaan en het gebeurde. Elke nacht weer hetzelfde en elke dag weer was er de teleurstelling dat het toch niet gebeurde.

Het gevoel tekort geschoten te zijn liet mij niet los. Uiteraard is het onmogelijk wat meneer wenste, maar het verlangen was zo overduidelijk te merken in zijn toespraak. Zo open en puur.

Bijzonder om zo van dichtbij getuige te zijn van de liefde die de mens kan voelen voor een ander. Ook dat maakt mijn werk zo mooi. Maar een licht onbehaaglijk gevoel om tekortgeschoten te hebben blijft nog wel even denk ik.

Dit blog is ook geplaatst als column van Mijndert Rebel in de Gooi- en Eemlander en Almere Deze Week.