Kerst(ge)mis.

De reclames met allerlei beelden van gezellig­heid rondom de feestdagen komen in deze periode weer in alle hevigheid voorbij. Uitnodigingen voor kerstborrels en kerstdiners volgen, maar wat als je door het verlies van een dierbare vreselijk opziet tegen deze feestdagen?

Is dat raar? Nee, zeker niet. Vooral de eerste keer dat een speciale dag (dat kunnen feestdagen zijn, maar ook een verjaardag of trouwdag) plaatsvindt, na een overlijden, is zwaar. Keuzes zijn lastig voor jezelf. Want ga je hetzelfde doen als alle voorgaande jaren dan kan het gemis extra pijnlijk zijn. Gooi je het over een compleet andere boeg dan is het net of je dier­bare er niet meer toe doet.

Jezelf opsluiten en thuis blijven klinkt misschien aanlokkelijk, maar is vaak niet de oplossing. Het gemis blijft immers en had de overledene gewild dat je niet meer zou genieten van het leven? Wordt het teveel en komen de tranen? Dan is dat niet erg, gemis mag. Mensen die van u houden zullen dat begrijpen.
Eigen keuzes maken is belangrijk en je hoeft echt niet overal heen. Bespreek in ieder geval met de anderen dat u er tegen opziet en misschien niet de hele dag blijft of het iets anders wilt.

Het nummer van Al die tijd van Marco Borsato verwoord voor vele mensen het gevoel dat zij kunnen ervaren in deze periode.

Wat kan je als omstander doen?

Het belangrijkste is om iemand die rouwt een luisterend oor te bieden. Niet 1 keer, maar zo vaak als er behoefte is. Nodig ook gerust iemand uit die rouwt, maar laat ruimte voor een weigering of aanpassing.

Sta je wat verder weg en stuur je iemand die rouwt elk jaar een kerstkaartje? Laat weten dat je aan hem of haar denkt. Het is een kleine steunbetuiging die veel goed doet.

Ondanks een eventueel gemis wens ik iedereen goede feestdagen toe. Heeft u vragen of wilt u iets delen? Neemt u dan gerust contact op of laat hieronder een reactie achter. 

Dit blog is als column ook geplaatst in de Gooi en Eemlander en Almere Deze Week in december 2016.