Uitvaart van je beste vriend.
Stel je beste vriend is volledig afhankelijk van jou. Je zorgt voor eten, zorgt dat hij of zij voldoende lichaamsbeweging krijgt en jullie betekenen veel voor elkaar. Op een dag, na jarenlange vriendschap, sterft je vriend. Zou je dan ook niet voor een mooi afscheid willen zorgen?
Ik denk dat veel mensen hier ja op zouden antwoorden. Maar zou je ook ja antwoorden als het niet om een mens gaat, maar om een huisdier?
Onze uitvaartonderneming bestaat ruim 200 jaar en dan heb je zo langzamerhand alles al wel een keer gedaan binnen het vakgebied. Maar afgelopen maand was er dan toch een echte 1e keer. Wij hebben een familie ontzorgt bij het overlijden van hun goede vriend en mede-gezinslid, de hond.
Uiteraard was de uitvaart een stuk eenvoudiger dan voor een mens, maar het zette mij wel aan het denken. Wij hebben zelf een hond in ons gezin, Maas, wat doen we eigenlijk als hij dood gaat? Vroeger thuis lieten wij een huisdier altijd achter bij de dierenarts, daar waren wij als kinderen ook nooit bij betrokken. De hond kwam gewoon niet meer thuis en werd verteld dat die was ingeslapen, dat het zo niet verder kon. Daarmee was het klaar. Daar heb ik ook nog steeds vrede mee.
Maar hoe zou ik dat nu doen als onze Maas dood gaat? Een echte uitvaart wordt het niet, maar misschien toch wel de kinderen er iets meer bij betrekken? Toch zelf laten cremeren en niet via de dierenarts of begraven op een hondenbegraafplaats? En bij cremeren de as mee naar huis in een urn of assieraad? Die verkopen wij regelmatig in onze uitvaartwinkel dus genoeg mensen vinden het huisdier belangrijk genoeg om een tastbare herinnering voor aan te schaffen. Ik denk dat mijn dochter dat ook zeker zou willen hebben. Het tekent de bijzondere plek van een huisdier tegenwoordig.
Ik ben er nog niet uit. Jij wel?
