Soms gaat alles mis.

Uitvaartleiders hebben graag alles onder controle, maar er zijn dagen dat alles lijkt mis te gaan. Afgelo­pen week, tijdens de winterse buien, moest ik terug­denken aan zo’n dag een aantal jaren geleden.

In de ochtend had ik een begrafenis en helemaal op het einde begon het te sneeuwen, een prachtig gezicht en de uitvaart werd goed afgesloten. Echter het stopte niet met sneeuwen en die middag had ik nog een uitvaart.
Vanuit het woonhuis vertrokken we met de overlede­ne in een rouwauto en de familie in een touringcar erachter naar de begraafplaats. Toen wij een hoofd­weg op wilden draaien, in het centrum van Laren moesten wij even wachten. Toen we eindelijk de weg op konden rijden bleek de rouwauto vast te zitten in de sneeuw.

Met behulp van wat familieleden uit de bus hebben we de rouwauto losgeduwd en konden we de reis voort­zetten. Alleen de geplande route ging niet meer door, want vanwege de gladheid, was de normale route af­gesloten. Na een rit van 55 minuten waren we op de begraafplaats, wat anders een kwartiertje had ge­duurd. Weg planning…

In de aula van de begraafplaats keken wij met het kleine gezelschap uit over een maagdelijk wit landschap, het was prachtig. Voor de gang naar het graf had ik dragers geregeld. Die stonden vast op de snelweg! De familie heeft toen zelf de kist bege­leid, maar een baar door 10cm sneeuw trekken is niet zo gemakkelijk.

Na de begrafenis, in kleine kring was het Singer Museum afgehuurd voor de condoleance voor enkele honderden gasten. Uiteindelijk kwamen er nog geen 50, door sneeuw stond het hele land vast en kon bijna niemand komen. 1000 hapjes die al klaar stonden bleven onaangeroerd. De dag die zo goed voorbereid was en een bijzonder afscheid had moeten zijn, was door het weer volledig overhoop gehaald.

De volgende dag belde ik de partner van de overle­dene, ik vroeg hem hoe hij terugkeek op de dag. Hij zei: “Mijn vrouw wilde altijd al een klein afscheid zonder poespas, dat vonden mijn kinderen en ik haar geen recht doen. Uiteindelijk heeft ze toch haar zin gekregen. Het was een bijzondere dag die in een­voud prachtig was en die mij en jou waarschijnlijk altijd zal bij blijven.” En dat klopt helemaal getuige deze column. Soms gaat alles mis, maar komt het toch goed.