Leerzaam afscheid.

Koninklijke uitvaart Queen Elizabeth

Na een uitvaart wordt wel eens gezegd dat iemand een koninklijk afscheid heeft gehad, maar nu net na de begrafenis van Queen Elizabeth II weten we dat dat toch wel een beetje een overdrijving is. Wat een pracht en praal, wat een protocollen en rituelen. En respect voor die dragers, een met lood beklede kist is namelijk niet te vergelijken met een normale uitvaartkist.

Voor vakidioten zoals ik is het prachtig om mee te kijken met zo’n ceremonie. Mijn collega’s hebben net als miljoenen anderen de uitvaart bekeken. Met een simpele opdracht: Wat kunnen wij leren en wat kunnen wij gebruiken om de uitvaarten die wij verzorgen te verbeteren? Zo is het een leerzaam afscheid geworden.

De laatste reis

Het eerste wat mij opviel was eigenlijk voor de uitvaart. De reis die de koningin aflegde. Eerst door de dorpen die belangrijk voor haar waren, dan naar een Edinburgh waar gelegenheid was voor afscheid van de Schotten en dan pas naar London. Wij zijn gewend om zo veel mogelijk op één locatie te organiseren, dat is makkelijker voor de familie en duurzamer, maar doe je daarmee recht aan het leven van de overledene als die lang op meerdere plaatsen gewoond heeft?

Een ander punt waren de items op de kist, de vlag, de kroon, rijksappel en scepter. Nu hebben wij niet allemaal een kroon om op de kist te leggen, maar zijn wij soms niet te sober? Door een kist te personaliseren met beelden uit iemand leven of bijvoorbeeld iets wat iemand verzamelde of juist typeerde geeft veel herkenning.

Groots afscheid, toch ook intiem

Verder vonden wij het mooi om te zien dat na het openbare gedeelte er een kleine privé ceremonie was in de crypte. De hele week heeft de familie volop in de schijnwerpers gestaan en alles met de wereld gedeeld. Het is dan ook goed om met de naaste familie nog persoonlijk afscheid te kunnen nemen. De wereld lijkt wel volledige openheid te eisen in alles, maar een persoonlijk moment van afscheid nemen is ook voor families die bekendheid genieten belangrijk voor de verwerking.

Live muziek bij de uitvaart

De afsluiting met de doedelzakmuziek deed ons weer herinneren hoe mooi live muziek klinkt op een uitvaart. Maar ook het blazen van de Last Post geeft altijd een bijzonder moment tijdens een afscheid. Dat zijn zeker punten die wij weer hernieuwd onder de aandacht gaan brengen bij families.

Wat mij persoonlijk opviel was hoeveel troost eruit ging van alle rituelen en protocollen. De rust die uitging van de dragers, de muziek in de dienst en in de stoet, de saluutschoten, het klokluiden, ik vond het prachtig en het voelde eigenlijk nergens te veel. Alhoewel 100 matrozen om de kist te trekken misschien wat over de top is. Wij doen dat gewoon met 4 of 6 personen.

Leermomenten

Hadden wij dan helemaal geen op- of aanmerkingen? Dat ook, het kaartje in het bloemstuk bijvoorbeeld vonden wij een vlag op een modderschuit. Een onleesbaar handgeschreven kaartje, alsof niet duidelijk is van wie eventueel de bloemen zouden zijn. Het voegde niets toe, deed eerder afbreuk aan het geheel. Zelf hadden wij het bloemstuk in andere kleuren gekozen. Passend bij de kleuren van de vlag of toch gewoon wit zodat het beter overkomt. Maar dat zijn dan wel echte details om als vakidoten over te zeuren.

Het was al met al een waardig en leerzaam afscheid.